Al van bij de eerste beluistering van het album “How Did All These People Get Into My Room” van singer-songwriter August Kann uit Noorwegen kon ik mijn gedachten niet meer losmaken van een voor de hand liggende vergelijking met het werk van iemand als Jack Johnson of Donavon Frankenreiter. Zijn liedjes zijn echte zomerse ‘feel good’-songs in de stijl van deze twee Amerikaanse folkartiesten.

Om deze bewering te staven kunnen we u aanraden om eens te luisteren naar de twee liedjes uit dit album die op de bijgaande video’s te horen zijn, te beginnen met het heerlijk zonnige “This Smells Like Paris” en gevolgd door de meer sobere albumtiteltrack. August Kann begon als negenjarige knaap met het bespelen van instrumenten en op die prille leeftijd startte hij ook zijn allereerste rockgroep.

Zijn liedjesteksten gaan over de alledaagse dingen in zijn leven, maar ook over gesprekken die hij voerde met anderen zoals zijn vrienden en kennissen in Noorwegen. De muzikale invloeden voor zijn werk zijn afkomstig van folkzangers als Paul Simon in eerste single “This Smells Like Paris” of in “This Is Bad”, Nick Drake in “Louie” en “Green Out Of Grey” en een vleugje Leonard Cohen, deze laatste vooral in de tragere ballads zoals “You Don’t Need Me” en “Brother”.

August Kann is nog maar 27 jaar en deze negen songs tellende plaat is zijn debuut als soloartiest. Hij speelt zelf op gitaar en piano en laat zich door enkele Noorse muzikanten begeleiden als er een wat bredere orkestratie nodig is voor de songs op dit album. Voor een eerste plaat is dit alleszins al heel veelbelovend en we durven dan ook te vermoeden dat we in de volgende jaren nog heel wat meer van deze artiest mogen verwachten.

(valsam)